Bloga o kadar zamandır uğramıyorum ve o kadar uzun zamandır aklıma gelmiyor ki, senelerdir yazdığım iyi ki doğdum serisini yazmadığımı fark etmedim bile. (Yalan, yazmamak için kaçtım. Kendim yazmadığım için N'i de darlayıp yazdıramadım.)
Son yazmamın üzerinden bir buçuk yıl geçmesine rağmen tüm hayatım yön değiştirdi desem yeridir. Öncelikle bir güzel haberle başlayalım. Doğum günümden sonra 30 yaşımın şerefine kendime doğum günü hediyesi olarak tüp mide ameliyatı ve kilo verme sürecine girdim. Doğum günü yazısının gelmemesinin en büyük nedeni de budur aslında. 18 Haziran'da İstanbul'a döndüm ve 19 Haziran'da ameliyat oldum, doğal olarak ne doğum günü kutlamaya ne de başka bir şeye halim yoktu. Neyse efenim bu ameliyat sürecimi elbette Gamga ve N'in evinde geçirdim ve prensesler gibi bakıldım. O günden beri de 24 kilo verdim ve vermeye de devam ediyorum.
Şimdi de bir kötü haber. Bu sene doğu görevim bitti ve tayin hakkım doğdu. Ama bizden önce hem depremzede öğretmenlere iki tayin yapıldı hem de seçim vaadi olan ve çok güzel okullar açılan bir ilk atama yapıldı. Bu nedenle önümüze açılan tayin listesi son yılların en bombok tayin listesiydi. Yine de yazılacak yerler vardı, onları yazdım. Ama tabi puanım çok düşük olduğu için hiçbiri gelmedi ve Van'da bir seneye daha mahkum edildim.
Ve sırada tekrar iyi haber. Tüm depresyonumla Van'a dönmüş kendimi oradan oraya savuruyorken Gamga ve N bir avmde ölmek üzere olan bir kedi buldular. Neyse benim minnak kalplilerim hemen veterinere götürüp tedavisine başladılar. Bebeğimiz bir ay veterinerde iyileşmek için elinden geleni yaptı ve iyileşti. Bu süreçte Gamga ve N sahiplendirmek için ellerinden geleni yapsalar da yavrumuza bir yuva bulamadılar. (ÇÜNKÜ KADERİNDE BEN VARDIM.) Neyse artık veterinerden çıkmalı ve bir yuvaya gitmeli ya da sokağa dönmeliydi. Sonra ben N'e "neredeyse ben Van'dan gelip alacağım" şeklinde yol yaptım ama çok mantıksızdı. Sürekli seyahat ediyordum ve zor bir hayatı olacaktı. Ama sonradan tek çaresi sokak ya da ben olunca Gamga, N ve ben bir facetime görüşmesi yaptık ve Tofu'şumu gidip almam için tüm planlamalar yapıldı. Veee İstanbul'a gidip Tofu'yu alıp evimize getirdim. Bambaşka bir hayat açıldı önümde. İnanılmaz bir şey, onsuz zamanım nasıl geçiyormuş inanın bilmiyorum. (ŞU AN YANIMDA UYUYOR VE KAFASINI ISIRMAMAK İÇİN KENDİMİ ZOR TUTUYORUM.)
30 yaşımda hayatımı devam ettirmemi sağlayan güzel kızıma ve güzel kızımla yollarımızı kesiştiren Gamga ve N'e minnettarım. Sizi seviyorum güzellikler <3
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder