D Ü M D Ü K.

To: x@x.com.tr
Cc: otherx@x.com.tr
Sub: blablabla

Selam X,

Güncel blog yazımı ektedir.

İyi çalışmalar/ Saygılarımla.








Offf bu yaratıcı girişim için takdirlerinizi yorumlardan takip ediyor olacağım....

Sevgili günlük.... diye başlamayı da düşündüm fekat mail konsepti birazdan açacağım konuyla daha alakadar diye düşünüyorum. Zira corona karantinamın ilk iki günü günlük yazıp sonra eaaah yeter yaz yaz kendimi eyliyorum diyerek saldım bu işi. (PS. TO FUTURE: Yalan söylemişim, bir defter bitirmek üzereyim. EVET GÜNLÜK TUTUYORUM...)

Evet, konumuz home-office. Nedir bu home-office? Ofis ortamındaki düzenini evde de devam ettirmeyi amaçlayarak çalışmaya çalışmaktır. Ne kadar başarabiliyoruz? İşte asıl problem .

                                      
.
.
.
Bu gereksiz mi gereksiz girişim için herkesten özür diliyorum, kendimi bi' güzel azarlıyorum ve şahsi karantinamın 3.gününde yazmaya başlayıp bıraktığım yazımı hooop diye ucundan tutup karantinamın 23.gününde ayağa kaldırıyorum.

Selamlar dostlar. Ben N..

Home-officeden bahsetmek üzere başladığım yazım amacından şaşmasın da tarihe not düşelim yaşadıklarımızı madem.. Zira bu işin içinden çıkabilirsek gelecek nesillere anlatacak anılarımız olacak...

Arkadaşlarım, ben içmimarım. Evet, kolektif bir düzende çalışıyoruz fakat bir o kadar da bireyseliz aslında. Evden çalışma düzenine geçişimiz gayet soft oldu bizim için. Günde birkaç telefon görüşmesi ve bir kaç mesajlaşmayla işlerimizi yürütebiliyoruz.

Benim için "home-office"e gelecek olursak çalışma saatlerimdeki esnekliğin beni zorladığını söyleyebilirim. Sabahları işimin başına oturmam, akşamları işimin başından kalkmam çooook zor geliyor. Eminim çoğu çalışan da benimle aynı problemi yaşıyordur. 09.00'da başlayıp 12.30-13.30 öğle arasını yapan, 18.00'da bilgisayarını kapatıp mesaisini bitiren cinliler lütfen benimle bir daha muhatap olmasın. Korkarım ben böyle iradeden.

Ay röportaj edasında neden yazıyorum bilmiyorum saygıdeğer okuyucularımız. Kendini bilmezlik yapıp tavsiye veremeyeceğim için böyle dümdük konuşayım dedim de bu muhabbet de pek açmaz sanki.

Bugün şey düşündüm, ben şimdi burda uzun uzun yazıyorum ya okumak -eh- işkence olmalı. Fütursuzca yazıyorum sonra dönüp okumuyorum bile -AYMAZLIK- Sonra sizden okumanızı talep ediyorum. Yakarıyorum. Dualar ediyorum. Dilenci diilim be abi bile diyorum. Oysa ki bunları ben bir solukta anlatsam, ses kaydımı da buraya yüklesem dinlemez misiniz? Muhtemelen dinlemezsiniz...
Neyse bu fikir ışık hızında akli melekelerim tarafından reddedildi....

Neler yapıyorum bu yiiiiiirrrrrmmmmiiiiiiiüüüüüççççç gündür?

Dile bile zor...

Çalışıyorum, malum...

Yemek yapıyorum (E malum)

Sabahları yulaf lapası yiyorum, içine fıstık ezmesi, bal, chia, muz, kivi, çilek, badem Allah ne verdiyse koyuyorum. Tarifi yutubır Elvinden izledim. Ama ben biraz tadı olsun diye bal ekledim. Meyveler ve kuruyemişler de opsiyonel zaten.

15.00 gibi tam tahıllı ekmeğime ezine peynirli domatesli bir tost yapıyorum, yanına açlık dereceme göre 2 yumurta ve yeşil salata yapıyorum. Baya doyurucu bir öğün oluyor.

Akşam acıkırsam çorba içiyorum. Genellikle tarhana çorbası yapmış oluyorum ama bu aralar asla bitiremediğim yayla çorbamı içmeye çalışıyorum. Arkadaşlarrrr!! google'a yayla çorbası yazınca ilk çıkan tarifte 7 bardak su diyor ya... hah siz 7 bardakla yapmayın kurban olam.... 6 iyi hatta 5...
Bilmiyorum işte. Laf da lafı açıyor....

Birkaç gün yoga yapmayı denedim. Sonra saldım. Sadece haftasonları kendimde bu enerjiyi bulabiliyorum.

Tek ürünle banyo yapmayı denedim. Saf zeytinyağından üretilmiş bir sabunum vardı onunla saçımı da vücudumu da yıkadım. Kolay bir banyoydu fakat kolay bir after banyo olmadı... Yapmayın.... O cağnım kimyasallar girsin kanımıza dolaşsın damarlarımızda, onlara ihtiyacımız var.....

Yaaayy!! Suluboya yaptım. İçsel motivasyonum sıfıra yakın olduğu için sevdiklerime bir şeyler çizme-boyama fikri bu işe tutunmamı sağladı. Siparişler alıyorum aman Allahım defterler bitiriyorumm bu beni baya mutlu ediyor. İşe yarar hissettiriyor.

Mofu bebeğimle takılıyorum. İnişli çıkışlı ilişkimiz her zamanki gibi devam ediyor.

KAHVE İÇEMİYORUM!! Arada bi aman be diyip yaptığım suya yakın kahveye uzak filtre kahvem olmasa kafein alımımı durdurmuş olacağım. Önce hasta olup 1 hafta içemedikten sonra hemen arkasına karantinaya girince kahvem olmadığı için bi süre içemedim. Sonra dayanamayıp hızlıca Getirden kahve dünyasının filtre kahvesini aldım ama içilmiyor kardeşlerim. Tek problem (büyük bir problem olan) tadı değil. Bende çarpıntı yapmaya başladı. Neler diyorum?? Yaşlanıyor muyum??? Evet, hareketsizlikten içimdeki enerjiyi atamadığım için akşam 8-9 gibi bi el ayak titremesi, hızlı kalp atışları, mini mini baş dönmeleri yaşanıyoooorrrrr OMG... Oysa dışarıda olsaydık Java Chipler, Cold Brew Latteler akardı şörül şörülll....

Asla paramın cebimde kalmadığı bir karantina oluyor. Heeeerrr gün alışveriş yapıyorum. Önce kendimi tuttum, kargocu abilerimize , kardeşlerimize bunu yapmamalıyım, zaten tüm dünya delirmiş gibi alışveriş yapıyor dedim... Eksiklerim biriktikçe daha fazla dayanamadım ve online market alışverişiyle startı verdim. Sonra küçük küçük evin eksikleriydi, kalemdi defterdi, bardaktı led ışıktı.... işler büyüdü... Bugün itibariyle kendimi tekrardan durduruyorum, ikinci bir delirmeye kadar söz veriyorum!

Ayyyyy bugünün benim için enn güzel haberi Büyük Ava'nın bana sürpriz yapıp Kaweco dolma kalem hediye etmesi olduuuu 💓💓💓 Ve beni ORGANİK NOHUT gelecek, bak bu da kargo kodun kapıda sorabilirler diye kandırdılar abla kardeş... İNANDIM.... Kim kime nohut almaz ki bu devirde.... Nihayetinde pembiişşş minnoooşşş güzel kalemim oldu, bugün yazdım, çizdim, öptüm, sevdim...

Özcüğüm gibi gayretlenebilsem ben de online alışverişlerimi fotileyip paylaşırdım. Ama birbirinden alakasız ürünlerimi tanıtmayacağım. Üstelik influencer de değilim.... (Sadece Nut's All'dan bi paket aldım güzelse buraya güncelleme girebilirim..---dikkat---söz vermedim---) Bu arada keşke influencer olsam. Tam influencer olacak kızım. Çevrem bilir ki sevdiğim ürünü üretmişçesine pazarlarım, insanların hayatına sokmadan da bir derin nefes almam. Adeta ölüm kalım meselesidir bu benim için....

Öyle oldu böyle oldu. Bu yazı da burada son buldu dostlar.. Bloğu güncel tutcaz dedik kaliteli içerik sözü vermedik sonuçta..