VEEEE Cuma günü geldi çattı.
Ben son dakikaya kadar ayakkabı bulamadığımdan cuma günü de son saniyeye kadar ayakkabı aradım ve en sonunda buldum. Ayakkabı bulamamam da o kadar saçma ki sanki çok özel bir şey arıyormuşum gibi. Sadece düz sade bir ayakkabı istedim ama her girdiğim yerde gözüme pançak pançak parlayan ayakkabıları soktukları için 'ehehe ben almıyım sağolun' diyerek çıkmak zorunda kalıyordum. En sonunda bir tane buldum.
Gamga'nın ablası demek hepimizin ablası demek olduğundan hepimiz acı günümüz olarak gördük. Gamga'yı böğrümüze bastık. (Ama acı günümüz deyip masada oturmadık. O kadar da değil, hayvan gibi yardırdım valla. Ayağım kopmasaydı daha da oynardım :D) Şimdi de kınadan birkaç fotoğraf koyayım. Zaten oynamaktan kınadan çok bir fotoğraf çekememişim. Tahtı falan çekicektim hepsini unutmuşum.
Ay az değil hiç çekmemişim neredeyse. Resimlere baktıkça farkettim.
Neyse anlatıyım bari. Kına çok güzeldi. Ben hayalet arkadaşımız M ile buluşup gittim. İnanılmaz eğlendik. Gelinimiz çok güzeldi :)
Kına yakılırken N kendini kaybetti. Aslında kına boyunca da kendinde değildi. Ne zaman baksam pistteydi ve nefes almadan oynadı. Sonra kına yakılmaya başlandı o sırada ben N ve gamgaya biraz uzaktım. Bu arada benim yanımda N'in kardeşi ailemizin ressamı B vardı. O gözleri dolup ağlayınca kız ne ağlıyorsun sana ne oluyor diyip gülmüştüm ve SONRA N'İ GÖRDÜM. Ağlamaktan gözleri ve burnu kızarmış bir şekilde köşedeydi. Yanına gittim ama görmeniz lazım nasıl ağlıyor. Kendi kınasında o kadar ağlamaz. Sonra oyun havaları başlayınca gözlerini silip fıtı fıtı piste gitti ve mezdeke dans üçlüsünün üçüncüsüne dönüştü.
Ha bu arada kına çıkışında annem ve babam beni almaya geldi ve annem ekibimizle tanıştı. Böylece kına gecesinde ekibin tüm anneleri hepimizi tanımış oldu. Daha sonrasında hayalet arkadaşımız ben annem ve babam biraz dondurma ve mısır faslı yaparaktan eve gidip günü kapattık.
Cumartesi sabahı uyanıp yatakta buluşma saati ve yeri kararlaştırdıktan (düğün için) sonra ayağa kalkmamla yatağa geri çökmem bir oldu kıslarım. Dün oynaya oynaya ayaklarımı KES BİZİ ARTIK ZATEN HİÇ DÜŞÜNMÜYORSUN KES BARİ DE KURTULALIM diyecek hale getirdiğimden ayakta bile duramadığımı farkettim. Hala düğüne gitme çabasıyla hazırlanıyordum ki annem gerçekten kötü durumda olduğumu farkedip gitmemem için baskıya başladı. Ama görmeniz lazım makyaj yapıcam sanki belden altım felç gibi kendimi yataktan sandalyeye itiyorum zar zor falan. Baktım olmuyor arayıp gamgaya gelemeyeceğimi söyledim. Napalım, bu da benim kaderim -.-
Ama size N'in çektiği resimlerden biraz göstereyim en azından.
N dayanamayıp yemeğe dalmasaydı daha düzgün fotoğraflar olabilirdi :(
Pekiiii ben düğüne gitmeyip ne yaptım?
Uzun zamandır kitaplıkta kitaplık diye her yerde arandığımı söylemiştim. En sonunda kitaplığı online alışveriş ile almaya karar verip siparişimi vermiştim. Haftaiçi kargom gelmişti ama yapmaya fırsatımız olmadığından bekletiyordum öylece. Ablamlar da o gün monte işlemini halledip el birliğiyle kurunca dedim ki oturduğum yerden kitaplığımı düzenleyeyim bari.
Ve acı gerçeği o zaman farkketim kıslarım. O kadar çok kitabım eksik ki... Yerleştirirken gözlerim doldu resmen. Özellikle serilere acayip üzüldüm. Bir serinin başı eksik, başka bir tanesinin ortası başka bir tanesinin sonu. Yani evlat acısı gibi koydu. Kitaplığın başında saatlerce kaldım.
Ay yazıyı bitirmiştim buraya hayvan gibi bir paragraf yazarak ama kaybolmuş. Neyse efendim günün geri kalanında da babamla balık tutma fikriyle başlayıp zamanla pikniğe dönüşen şeye gittik. Felçli gibi otursam da ateş başında eğlendim.
Sonra gün bitti sanarken şehir dışından akrabalarımız geldi. Ben onlar gelmemişçesine hayatıma devam ettim. Pazar günü hayalet arkadaşımız M'i görüp eve yol alıyım diyordum. Ama gamga kursta N'de karşıda olduğundan haber vermeden buluştum. Sonra bir baktım ki Gamga kursa gitmekten vazgeçmiş. Hemen destek ekibi olarak hayaleti de yanıma alıp koşa koşa gamga ve N'in yanına geldim. Yine o LANET fizandaki avm de biraz takılıp eve geldik.
Bu arada yazıları yazıcam diye DERSE GEÇ KALIYORUM. Acil çıkmam lazım. Yazı uzun oldu ama umarım eğlenmişsinizdir. Artık tıkıtıkına dolu haftalardan ders çalışmak için kendimi kampa alacağım haftalara geldik üzgünüm. Neyse Ay lab yuuuu.
Arivederçii^^(Öz)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder